بر اساس گزارش‌های تاریخی از زمان دیالمه شیعیان نقاط مختلف ایران روضه خوانی می‌کردند. بدین ترتیب که در ماه‌های محرم و صفر در منازل یکدیگر گرد آمده و یک نفر شروع به شرح واقعه کربلا و مصیبت‌هایی که بر ائمه وارد آمده است می‌کرد و دیگران گریه و زاری می‌کردند. این مجالس کم کم دگرگون گردیده و در زمان صفویه رونق زیادی یافت.
سلاطین صفوی علاوه بر توجه خاصی که به عظمت ایران داشتند روضه خوانی و تعزیه خوانی را نیز از لحاظ اتحاد فکر وعقیده ایرانی‌ها و انسجام آن‌ها فوق العاده تقویت می‌کردند.
در عصر سلاطین صفوی 905_1148 میلادی خواندن کتاب “روضۀالشهداء کاشفی” متداول شد چون خواندن این کتاب و درک و فهم عبارات آن و دادن توضیحات کتاب برای همه کس آسان نبود و هر کسی هم سواد خواندن و نوشتن نداشت، اشخاص مخصوصی پیدا شدند که آنرا درست می‌خواندند و بخوبی توضیح می‌دادند؛ که به روضه خوان یعنی خواننده کتاب روضۀالشهداء معروف شدند، آنگاه رفته رفته عده‌ای دیگر بدون آنکه سواد خواندن و نوشتن بدانند با شرکت مداوم در این مجالس آنرا حفظ شدند و در مجالس به روضه خوانی پرداخته و به “روضه خوان” اشتهار یافتند.
تکیه‌های تهران از زمان قاجار
1_تکیه آب بخش کن: واقع در محله سنگلج ، انتهای بازارچه آب بخش کن.
2_تکیه آصف الدوله: واقع در جنب خانه او….
3_تکیه ابوالقاسم شیرازی: در نزدیکی امام زاده یحیی “ره” خیابان ری.
4_تکیه اسمال بزاز: واقع در جنوب خیابان مولوی، موسس: اسمال بزاز لوده دربار ناصرالدین شاه.
5_تکیه “اوژها” یا افشارها: واقع در محله سنگلج.
6_تکیه حاج امین الضرب: واقع در بازارچه نایب السلطنه ری مقابل حمام فیروزه.
7_تکیه باغ پسته بک، واقع در محله باغ پسته بک.
8_تکیه بربری‌ها یا تخت بربری‌ها ،واقع در خیابان اکباتان جنوب عمارت مسعودیه وزارت فرهنگ سابق؛ واقف آن کربلایی محمد حسین است.
9_تکیه بین الحرمین “بین مسجد جامع و مسجد شاه” معروف به بازار حلبی سازها.
10_تکیه “پا طحطار” در حوالی بازارچه نایب السلطنه ری. پاطحطار مخفف “پاتوق محمد طاهر عطار” است.
11_تکیه پامنار: واقع در سر سه راه پامنار.
12_تکیه پهلوان شریف: واقع در بین مسجد حاج ملا محمدجعفر و تکیه عباسعلی در محله چاله میدان.
13_تکیه پیرزن: واقع در بین بقعه پیر عطا و تکیه عودلاجان.
14_تکیه جاله: واقع در خیابان سیروس.
15_تکیه چهل تن: واقع در محله کوچه غریبان در شمال سرای چهل تن.
16_تکیه حاج باقر: واقع در غرب کوچه زینت الدوله منشعب از کوچه وزیر دفتر.
17ـتکیه حاج بهاءالدوله، ”شاهزاده حاج بهاءالدوله پسر بهمن میرزا و نوه فتحعلیشاه قاجار”: واقع در ابتدای پامنار زیر سفارت سابق شوروی.
18ـتکیه حاج رجبعلی: واقع در محله سنگلج بخش 4 قدیم تهران.
19ـتکیه حسام السلطنه “معروف به تکیه نوروز خان” در اول محله بازار؛ حسام السلطنه عموی ناصرالدین شاه و فاتح هرات بود.
20ـتکیه حمام خرقانی‌ها: واقع در بخش 7 قدیم تهران.
21ـتکیه حیاط شاهی: پائین تر از مسجد سپهسالار.
22ـتکیه خدا آفرین: واقع در گذر لوطی صالح.
23ـتکیه خشتی: واقع در محله کوچه غریبان. منشعب از کوچه تکیه زنبورکخانه.
24ـتکیه خلج‌ها: واقع در محله خلج‌ها منشعب از پاچنار.
25ـتکیه دانگی: ابتدای شمال خیابان پامنار .
26ـتکیه دباغخانه: واقع در محله سنگلج کوچه تکیه دباغخانه. که به تکیه” شعبان بی مخ” هم معروف بود.
27ـتکیه درخونگاه: به عبارت دیگر “درِخانگاه” یا “درِخانقاه” واقع در بازارچه درخونگاه. این تکیه دارای دو در بوده یکی به بازارچه و دیگری به پشت حمام مدرسه رضاقلیخان باز می‌شده؛ بوذرجمهری غربی نرسیده به گلوبندک.
28ـتکیه دولت: در کنار کاخ گلستان. می‌گویند عبدالحسین هژیر نخست وزیر دستور تخریب آنرا صادر کرد و بعدها هم توسط فدائیان اسلام ترور شد.
29ـتکیه رضا قلیخان: واقع در بخش 9 قدیم تهران محله عودلاجان.
30ـ تکیه زرگرها: واقع در محله عودلاجان.
33ـتکیه سر تخت.
34ـتکیه سرچشمه.
35تکیه آقا باقر سعدالدوله: که حسینه هم به آن می‌گفتند و در نزدیک تکیه ملّا غدیر بود.
36ـتکیه سنگلج: که از تکیه‌های معروف تهران به شمار می‌آمد. همیشه درگیری‌های این تکیه با تکیه دباغخانه در ماه‌های محرم و صفر و چاقوکشی بین اعضای دو تکیه زبانزد خاص و عام بود.
37ـتکیه سهراب خان: واقع در بازار بین الحرمین ”حلبی سازها”
38ـتکیه سید اسماعیل: که واقف آن حاج حسن بیگلر بیگی بود.
39ـتکیه صاحب دیوان: واقع در جنب خانه خودش اول محله بازار. صاحب دیوان همان” فتحعلیخان فرزند قوام الملک” است.
40ـتکیه عباس آباد: معروف به حاج عباس، واقع در آخر بازار عباس آباد، بازار تهران که در سال 1207 قمری توسط همین شخص وقف گردیده.
41ـتکیه عباسعلی: واقع در خیابان سیروس نزدیک امام زاده سید اسماعیل. این عباسعلی به احتمال زیاد همان عباسعلی گمرکچی باید باشد که سقّاخانه کل عباسعلی در بازارچه کل عباسعلی یادگار اوست.
42ـتکیه عرب‌ها: واقع در محله عرب‌ها جنب ناصر خسرو.
43ـتکیه عرب‌های محله چالمیدان.
44ـتکیه عزت الدوله ”خواهر ناصرالدین شاه”: واقع در شرق خیابان سیروس.
45ـتکیه عودلاجان: واقع در شرق بازار عودلاجان.
46ـتکیه غریبان: واقع در بازار تهران.
47ـتکیه قاطر چی‌ها: واقع در محله کوچه غریبان کوچه زنبورکخانه.
48ـتکیه “قمرالسلطنه”: همسر حاج میرزا حسین خان مشیرالدوله سپهسالار و صدر اعظم قاجاریه.
49ـتکیه قمی‌ها: واقع در محله قمی‌ها غرب خیابان خیام نزدیک پاچنار.
50ـتکیه کورها: واقع در گذر مستوفی که واقف آن مرحوم مستوفی الممالک است.
51ـ تکیه کرمانی‌ها: واقع در محله چالحصار “گلوبندک” شرق خانه مستوفی.
52ـ تکیه گود زنبورکخانه: واقع در محله کوچه غریبان.
53ـ تکیه گود: واقع در کوچه منشعب از گود زنبورکخانه، بین بازارچه حاج قاسم و محله دروازه نو.
54ـ تکیه مافی‌ها: واقع در کوچه مافی‌ها.کوچه آب انبار معیر.
55ـتکیه مدرسه رضا قلیخان.
56ـ تکیه مسجد جامع: واقع در کنار مسجد جامع.
57ـتکیه مسجد حوض: محله بازار.
58ـتکیه معیر الممالک: واقع در کوچه معیرالممالک بازارچه شاهپور.
59ـ تکیه ملاغدیر: واقع در جلوی مسجد ملاغدیر.
60ـ تکیه ملا آقا رضا: واقع در خیابان سیروس.
61ـتکیه مَلک آباد: واقع در کوچه میرزا زکی مستوفی.
62ـتکیه منوچهرخان: واقع دربخش 8 قدیم تهران، معتمدالدوله منوچهر خان در سال 1260 قمری آنرا وقف کرده بود.
63ـتکیه میرزا حسین حکیم: واقع در پشت کوچه افشارها.
64ـتکیه میرزا صالح مستوفی: واقع در محله بازار و عودلاجان که در سال 1224 قمری توسط میرزا صالح مستوفی بر فقراء و ارحام فقراء وقف گردیده بود.
65ـتکیه نوروزخان: در نزدیکی سقاخانه نوروزخان بازار که همان تکیه حسام السلطنه است. ”حسام السلطنه عموی ناصر الدین شاه است و زمین‌های زیادی در اطراف سقاخانه نوروز خان داشت.
66ـ تکیه وزیر: واقع در محله چالحصار نرسیده به چهارراه گلوبندک.
67ـ تکیه هفت تن: واقع در بازار جنب مسجد هفت تن.
68ـتکیه همت آباد: واقع در گذر مستوفی که همان “تکیه کورها” است.
69ـتکیه حمام خانم: واقع در بخش 9 قدیم تهران محله عودلاجان.
