مهدی پورآصفی، مشهور و متخلص به «آصفی»، از ذاکران، شاعران و محققان معاصر است ولی در بین این سه، ستایش‌گری یعنی همان مداحی او بیشتر ظهور و بروز دارد.

ایشان در حین ذاکری، آراسته به «عبا» هستند. مجالس متعددی در گوشه گوشه شهر تهران هر ساله و هر ماهه از نفس گرم او بهره‌مندند.

«آصفی» متولد 12 شهریور سال 1323 ه.ش در شهر تهران است. ایشان از معدود مداحان و شاعرانی است که غیر از توفیق ذاکری و شاعری حضرات اهل‌بیت علیهم‌السلام در عرصه تحقیق و تألیف شعر ولایی‌ هم موفق به نشر آثار متعددی شده‌اند:

1. دیوان جودی خراسانی 2. دیوان ریاضی یزدی 3. دیوان حاجب شیرازی 4. دیوان مونس شیرازی 5. دیوان وفایی شوشتری 6. دیوان چاووش اصفهانی 7. نوادر یا سفینه شمشیری 8. دیوان عبرت نایینی 9. دیوان ناصرالدین شاه قاجار 10. دیوان عمان سامانی، دیوان وحدت کرمانشاهی، سفینه آصفی (در یک مجلد) 11. دهه عاشورا (اشعار عاشورایی خوشدل تهرانی) 12. غزل در آیینه عرفان 13. غدیر در آیینه شعر فارسی 14. بهترین اشعار خوشدل تهرانی (آیینی، اجتماعی) 15. دیوان عباس‌قلی خان مظهر خویی 16. دیوان میرزا جواد تجلی 17. دیوان محرم یزدی و... .

اگر چه مجموعه اشعارشان با دو دیوان عمان و وحدت با همکاری جواد هاشمی «تربت» در یک مجلد چاپ شده بود ولی اخیرا با همان نام «سفینه آصفی» به صورت مجزا و در قطع رقعی انتشار یافته است.

کتاب‌شناسی ایشان خاصه در حیطه شعر و دیوان قابل توجه است. «کتاب‌سرای مهدی» که محل آمد و شد اهالی ادب و فرهنگ است، ثمره دیگری از شخصیت ارزنده ایشان است که در شهر تهران واقع در خیابان ایران پذیرای شاعران و ذاکران است.

سه رباعی در مدح و مصیبت حضرت مولی‌الکونین امام حسین علیه‌السلام و یک غزل بلکه قصیده ذیل با ردیف «عشق» در مدح و منقبت و مصیبت حضرت قمرالعشیره (ع) از ایشان را در سالروز تولدشان می‌خوانیم. این غزل مذکور، غیر از «سفینه آصفی» (مجموعه اشعار ایشان) در کتاب «جرس فریاد می‌دارد» (شامل 720 غزل عاشورایی) نیز چاپ شده است:

 

رباعی اول

ما عشق تو انتخاب کردیم، حسین!

عکس تو به سینه قاب کردیم، حسین!

با یاد لب تو سوختیم، آب شدیم

هر گاه نظر به آب کردیم، حسین!

 

رباعی دوم

عقل بشر از درک تو مات است، حسین[1]

نام تو کلید مشکلات است، حسین

در شأن تو این بس که رسول اکرم

فرمود: سفینۀ النجاه است، حسین

 

رباعی سوم

شیرازه دفتر حیات است، حسین[2]

محبوب قلوب کائنات است، حسین

از قصه فطرسِ مَلَک شد معلوم

کوتاه‌ترین راه نجات است حسین

 

تفسیر عشق[3]

شه سوار مُلک دل، سقا و پرچم‌گیر عشق

ماه برج هاشمی، زیبا‌ترین تعبیر عشق

 

کِلک نقاش ازل نازم! که این صورت نگاشت

آفرین بر کِلک و بر نقاش و بر تصویر عشق!

 

حضرتش «باب الحوائج»، قبله حاجات خلق

در‌گهش «باب‌ المراد» و تربتش، اکسیر عشق

 

عین و شین و قاف را او با عمل تفسیر کرد

بهتر از او کس نکرده در جهان، تفسیر عشق

 

تشنه‌لب شد در فرات و دست خود در آب بُرد

خواست تا لب ‌تر کند، آورْد یاد از پیر عشق

 

عقل گفتش، آب نوش و عشق گفت از کف بریز

عقل و عشقش در جدال و عقل شد تسخیر عشق

 

بس که با تأثیر بود ایثار و عشقش در جهان

مرکب او هم ننوشید آب از تأثیر عشق

 

آبِ جو را، آب بُرد و آبرو را، آب داد

زد برون از آب، عازم شد به سوی میر عشق

 

سد راه خود چو دید اعدای دون را، برکشید

از نیام و دل، خروش و جان‌ستان شمشیر عشق

 

خرمن جان عدو را، برق تیغش سخت سوخت

صحنه صفین پدید آورْد با تکبیر عشق

 

گر چه در این کارزار، آمد به دشمن کار، زار

لیک رو‌به سیر‌تان، بستند ره بر شیر عشق

 

دستش افتاد از بدن، دستِ قضا بشْکست و بست

فرق او را با عمود و چشم او با تیر عشق

 

تا ز زین آمد فرود، از ضربت سخت عمود

با شتاب آمد بَرَش، سلطان عالم‌گیر عشق

 

گر چه زود آمد به بالینش، ولیکن دیر بود

دید آخر کرده کار خویش را، تقدیر عشق

 

«آصفی»! بگْذار و بگْذر این حدیث جان‌گداز

سوخت جان حیدر و زهرا، از این تقریر عشق

 

برای مشاهده مجموعه اشعار مهدی آصفی در سایت کرب‌وبلا اینجا و مجموعه اشعار جواد هاشمی (تربت) اینجا را کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای مشاهده بیش از 6500 شعر عاشورایی از بیش از 1100 شاعر به بخش اشعار سایت کرب‌وبلا مراجعه کنید. 

 


[1]. سفینه آصفی، ص 208.

[2]. سفینه آصفی، ص 208.

[3] سفینه آصفی، ص 9 ـ 398.