قبایل عرب مکه را زمین حرام میدانسته و چهار ماه رجب و ذی القعده وذی الحجه ومحرم را زمانهای حرام: یعنی که در آنها جنگ حرام است. دو قبیله که با هم در جنگ بودند تا وارد ماه حرام می شدند. جنگ را موقتا تعطیل میکردند اما برای آنکه اعلام کنند که : در حال جنگند واین آرامش از سازش نیست ماه حرام رسیده است و چون بگذرد جنگ ادامه خواهد یافت سنت بود که بر قبه خیمه فرمانده قبیله پرچم سرخی برمی افراشتند تا دوستان و دشمنان ومردم همه بدانند که: «جنگ پایان نیافته است.»
آنها که به کربلا میروند ومی بینند که جنگ با پیروزی یزید پایان یافته وبر صحنه جنگ آرامش مرگ سایه افکنده است اما می بینند که بر قبه آرامگاه حسین پرچم سرخی در اهتزاز است
بگذار این «سالهای حرام » بگذرد
و نیز در نقلی آمده در میان اعراب رسم بوده که وقتی کسی به نا حق کشته می شده بر روی مقبرۀ وی پرچم قرمز رنگی قرار می دادند تا زمانی که از قاتلانش انتقام بگیرند. و در زمان شهادت امام حسین (ع) بر روی گنبد حرم این حضرت پرچم قرمز رنگی قرار دادند و هنوز آن پرچم وجود دارد.