در داستان کربلا آمده است که امام حسین (ع) و اصحاب، بارها و بارها به سمت دشمن حمله کردند و آنقدر دشمنان را کشتند تا شهید شدند. آیا این قضیه امکان‌پذیر است؟ آیا با وجود کثرت دشمن و تشنگی فراوان، می‌توان این داستان را پذیرفت؟

انسان شجاع نیز در اموری که ورای قوای بشری نیست، احساس ترس می‌کند ولی به وجه شایسته و مناسب، بدان گونه که عقل حکم می‌کند، با آن امور مقابله می‌کند؛ زیرا در همین مورد شجاعت، غایت فضیلت است.

ازآنجاکه عاشورا و ظهور دو واژه به هم گره‌خورده در فرهنگ تشیع است، بدون عاشورا صحبت از ظهور کردن بی‌نتیجه گذاردن حرکت حضرت امام حسین (ع) است و نوعی خودفراموشی از اصل فرهنگ عاشورا است؛ زیرا فرهنگ فرآیندی است که ابتدا و انتهایش مشخص باشد و بتوان از آن نتیجه گرفت و آن را نهادینه کرد. حرکت امام حسین (ع) پیشرفت در مسیر برپایی عدالت بود که این حرکت درنهایت با ظهور امام عصر (عج) به مرحله عمل در کل جامعه بشری خواهد رسید. 

چه معنایی برای شجاعت ارائه دهیم تا در حق آن کوتاهی نکرده باشیم اما کاش به جای دادن تعریف از این واژه انتزاعی مصداقی برای آن بیابیم چه مصداقی بهتر از عاشورا برای شجاعت می توان پیدا کرد شجاعتی که ریشه در اعتقادات دارد. آنان که به عشق شهادت می‌جنگیدند، از مرگ ترسى نداشتند تا در مقابله با دشمن، سست شوند. عاشورا الهام‌بخش شجاعت به مبارزان بوده است و محرم همواره روحیه شهامت و ظلم‌ستیزى به مردم می‌‌داده است.

از افرادی که در تاریخ دارای قدرت عظیمی بود و بزرگان پیرامون او بسیار سخن گفته اند، ابراهیم بن مالک اشتر می­باشد که در این مقاله به آشنایی بیشتر با این شخصیت (پسر مالک اشتر)، آن مرد رزم آور و شجاع سپاه امیرالمومنین علیه السلام می­پردازیم