شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، ضمن زیارات امام حسین (ع) تحت عنوان زیارت چهارم از زیارات مخصوص امام حسین (ع)، به فضائل زیارت ایشان در ایام ماه مبارک رمضان اشاره نموده و با ذکر متن زیارت این مطالب را می‌آورند:

... چهارم زیارت شب‌های قدر است بدان که احادیث در فضیلت زیارت امام حسین (ع) در ماه مبارک رمضان خصوص شب اول و نیمه و آخر آن و در خصوص شب قدر بسیار است و از حضرت امام محمدتقی (ع) نقل شده است که هر که زیارت کند امام حسین (ع) را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبى است که امید هست شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمى جدا و مقدر مى‌شود مصافحه کنند با او روح بیست‌وچهار هزار ملک و پیغمبر که همه رخصت مى‏‌طلبند از خدا در زیارت آن حضرت در این شب[1] و در حدیث معتبر دیگر از حضرت صادق (ع) مروى است که چون شب قدر مى‌‏شود، منادى از آسمان هفتم از بطنان عرش ندا مى‌‏کند که حق‌تعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین (ع) آمده[2] و در روایت است که هر که شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز گزارد نزد آن حضرت یا آنچه میسر شود و از حق‌تعالی سؤال کند بهشت را و پناه برد از آتش حق‌تعالی به او عطا فرماید سؤال او را و پناه دهد او را از آتش[3] و ابن قولویه از حضرت صادق (ع) روایت کرده که هر که زیارت کند قبر امام حسین (ع) را در ماه رمضان و بمیرد در راه زیارت از براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند که داخل بهشت شو بدون خوف و بیم[4] و اما الفاظى که زیارت کرده مى‌‏شود حضرت امام حسین (ع) به آن در لیله‌قدر پس چنان است که شیخ مفید و محمد بن المشهدى و ابن طاووس و شهید رحمهم‎الله در کتب مزار ذکر نموده‌‏اند و آن زیارت را مختص به این شب و عیدین یعنى روز عید فطر و قربان قرار داده‏‌اند و شیخ محمد بن المشهدى به اسناد معتبر خود آن را از حضرت صادق (ع) روایت کرده و گفته که آن حضرت فرمودند وقتی‌که اراده کردى زیارت کنى ابی‌عبدالله الحسین (ع) را پس برو به مشهد آن حضرت بعد از آنکه غسل کرده باشى و پوشیده باشى پاکیزه‏‌ترین جامه‏‌هاى خود را پس چون ایستادى نزد قبر آن حضرت پس‌روی خود را به‌جانب آن حضرت کن و قبله را میان دو کتف خود قرار ده و بگو:

هر که زیارت کند قبر امام حسین (ع) را در ماه رمضان و بمیرد در راه زیارت از براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند که داخل بهشت شو بدون خوف و بیم

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ امیرالمؤمنین‏

 سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند امیرالمؤمنین

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الصِّدِّیقَهِ الطَّاهِرَهِ فَاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ‏

 سلام بر تو اى پسر صدیقه طاهره فاطمه زهرا بزرگ زنان اهل عالم

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا عبدالله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

 سلام بر تو اى آقاى من اى اباعبدالله سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد

أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاَهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ

 گواهى مى ‏دهم که تو نماز را بپا داشتى و زکات به مستحقان دادى و امت را امر به معروف و نهى از منکر کردى

وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِهِ مُحْتَسِباً حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ‏

 و کتاب خدا را به حق و حقیقت تلاوت فرمودى و در راه دین خدا حق جهاد و کوشش را به حد کمال فرمودى و بر اذیت و آزار امت صبر کردى و خالص براى طرفدارى دین خدا مراقبت کامل تمام عمر تا هنگام رحلت و شهادت فرمودى

أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِینَ خَالَفُوکَ وَ حَارَبُوکَ وَ الَّذِینَ خَذَلُوکَ وَ الَّذِینَ قَتَلُوکَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِ‏

 گواهى مى‏ دهم که آنان که با تو به مخالفت و جنگ برخاستند و آنان که تو را یارى نکردند و آنان که تو را شهید کردند همه به زبان پیغمبر امى لعن شدند

وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى لَعَنَ اللَّهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ‏

 و زیان و خوارى بر کسانى که به شما افتراء بستند خدا لعنت کند آنان که در حق شما ظلم و ستم کردند از خلق اولین و آخرین بر همه لعنت ابد و عذابشان مضاعف شدید و دردناک باد

أَتَیْتُکَ یَا مَوْلاَیَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ‏

 اى آقاى من اى فرزند رسول خدا با معرفت به حق امامتت و خلافتت بدین درگاه به زیارت حضرتت آمده‏ ام و دوست با دوستانت

مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ عَارِفاً بِضَلاَلَهِ مَنْ خَالَفَکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ‏

 و دشمن با دشمنان توأم و بدان راه هدایت و ایمان که تو بر آن بودى بصیر و معتقدم و عارف و واقفم به گمراهى مخالفانت پس مرا نزد خدا شفاعت فرما پس بچسبان خود را بر قبر و روى خود را بر آن گذار پس مى ‏روى به جانب سر مقدس و مى ‏گویى‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ سَمَائِهِ‏

 سلام بر تو اى حجت خدا در همه زمین و آسمان

صَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِکَ الطَّیِّبِ وَ جَسَدِکَ الطَّاهِرِ وَ عَلَیْکَ السَّلاَمُ یَا مَوْلاَیَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

 درود خدا بر روح پاک و جسم مطهرت باد و بر تو سلام باد اى آقاى من و درود و رحمت و برکات خداى بر تو باد

پس بچسبان خود را به قبر و ببوس آن را و بگذار صورت خود را بر آن و بگرد به جانب سر پس دو رکعت نماز زیارت گزار و نماز کن بعد از آن دو رکعت آنچه میسر شود ترا پس از آن برو به سمت پا و زیارت کن على بن الحسین علیهمالسلام را و بگو:

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ وَ ابْنَ مَوْلاَیَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

 سلام بر تو اى آقاى من فرزند آقاى من (اى على بن الحسین) رحمت و برکات خدا بر تو باد

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ‏

 خدا لعنت کند آن‌کس را که در حق تو ظلم و ستم کرد و خدا لعنت کند آن‌کس که تو را به قتل رسانید خدا عذاب دردناک او را مضاعف و شدید گرداند و دعا کن به آنچه مى‏ خواهى پس زیارت کن شهدا را در حالى که میل کنى از سمت پا به طرف قبله پس بگو

السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الصِّدِّیقُونَ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الشُّهَدَاءُ الصَّابِرُونَ‏

 سلام بر شما اى راست‌گویان با ایمان کامل سلام بر شما اى شهیدان راه خدا که صبر و شکیبایى کردید

أَشْهَدُ أَنَّکُمْ جَاهَدْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِ اللَّهِ‏

 گواهى مى ‏دهم که شما در راه خدا جهاد کردید و بر هر رنج و بلا صبر و تحمل نمودید

وَ نَصَحْتُمْ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ حَتَّى أَتَاکُمُ الْیَقِینُ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّکُمْ تُرْزَقُونَ‏

 در طرفدارى دین خدا و در راه رضاى خدا و رسولش همیشه نصیحت و خیرخواهى کردید تا هنگام شهادت و رحلت از دنیا گواهى می‌دهم که شما زنده ابدید نزد خدا و به رزق آسمانى متنعم شدید

فَجَزَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ أَفْضَلَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِینَ وَ جَمَعَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ فِی مَحَلِّ النَّعِیمِ‏

 پس خدا از اسلام و اهل اسلام به شما پاداش بهترین نیکوکاران عالم را عطا فرماید و بین ما و شما در محل نعمت ابد جمع گرداند

پس مى ‏روى به زیارت عباس بن امیرالمؤمنین (ع) همین‌که رسیدى آنجا و ایستادى نزد آن جناب بگو:
 

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ امیرالمؤمنین السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ‏

 سلام بر تو اى پسر امیرالمؤمنین سلام بر تو اى بنده شایسته مطیع فرمان خدا و رسول خدا

أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ (جَاهَدْتَ وَ) نَصَحْتَ وَ صَبَرْتَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ‏

 گواهى مى ‏دهم که تو در راه خدا جهاد کردى و نصیحت و خیرخواهى در همه عمر تا هنگام رحلت و شهادتت فرمودى و صبر ورزیدى

لَعَنَ اللَّهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَلْحَقَهُمْ بِدَرْکِ الْجَحِیمِ‏

 خدا ظالمان در حق شما را از خلق اولین و آخرین لعنت کند و آن‌ها را به قعر دوزخ درافکن

پس نماز مستحب است که در مسجد آن جناب هر چه خواهد و بیرون رود[5]

کسى که قبر حضرت امام حسین (ع) را در ماه رمضان زیارت کند و در راه فوت شود در معرض عتاب و خطاب او را نیاورده و نسبت به اعمالش محاسبه صورت نگرفته بلکه، به او گفته مى‏شود: داخل بهشت شو در حالى که در امان هستى‏

 2. بخشی از فضائل نقل شده برای زیارت ایشان در این ایام از کتب روایی:

2-1. [إقبال الأعمال‏] عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ الشَّیْبَانِیِّ بِإِسْنَادِهِ مِنْ کِتَابِ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الْوَاحِدِ النَّهْدِیِّ فِی حَدِیثٍ یَقُولُ فِیهِ عَنِ الصَّادِقِ (ع) أَنَّهُ قِیلَ لَهُ فَمَا تَرَى لِمَنْ حَضَرَ قَبْرَهُ یَعْنِی الْحُسَیْنَ (ع) لَیْلَهَ النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ بَخْ بَخْ مَنْ صَلَّى عِنْدَ قَبْرِهِ لَیْلَهَ النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عَشْرَ رَکَعَاتٍ مِنْ بَعْدِ الْعِشَاءِ مِنْ غَیْرِ صَلَاهِ اللَّیْلِ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَهٍ بِفَاتِحَهِ الْکِتَابِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ اسْتَجَارَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ کَتَبَهُ اللَّهُ عَتِیقاً مِنَ النَّارِ وَ لَمْ یَمُتْ حَتَّى یُرَى فِی مَنَامِهِ مَلَائِکَهً یُبَشِّرُونَهُ بِالْجَنَّهِ وَ مَلَائِکَهً یُؤْمِنُونَهُ مِنَ النَّارِ[6]

 به امام صادق (ع) عرضه شد که: چه می‌بینید برای کسی که حاضر شود در کنار قبر ایشان یعنی حسین (ع) شب نیمه ماه رمضان؟ پس حضرت فرمودند: به‌به (خوش به حال آن‌کسی که) ده رکعت نماز گزارد نزد قبر ایشان در شب نیمه ماه رمضان بعد از نماز عشاء به‌جز نوافل شب که در هر رکعت از آن سوره حمد را با ده مرتبه سوره توحید (قل هو الله احد) و سپس به خداوند از آتش پناه برد؛ خداوند او را از آزادشدگان از آتش قرار می‌دهد و نمی‌میرد تا اینکه در خوابش فرشتگانی که او را به بهشت بشارت می‌دهند و فرشتگانی که از آتش امانش می‌دارند را ببیند.

 2-2. عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ عَنْ أَبِی عبدالله (ع) قَالَ إِذَا کَانَ لَیْلَهُ الْقَدْرِ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ نَادَى مُنَادٍ تِلْکَ اللَّیْلَهَ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) فِی هَذِهِ اللَّیْلَه[7]

امام صادق (ع) فرمودند: هنگامی که شب قدر می‌شود که در آن شب هر امری بر اساس حکمت الهی تدبیر می‌شود؛ آن شب منادی از درون عرش ندا سر می‌دهد که همانا خداوند تعالی آمرزیده است برای آن‌کس که نزد قبر حسین (ع) آمده در این شب!  

 2-3. عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ‏ مُحَمَّدٍ علیهم السلام یَقُولُ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مَاتَ فِی الطَّرِیقِ لَمْ یُعْرَضْ وَ لَمْ یُحَاسَبْ وَ یُقَالُ لَهُ ادْخُلِ الْجَنَّهَ آمِنا[8]

از محمّد بن مروان روایت شده که گفت: محمّد بن الفضل مى‏ گوید: از حضرت جعفر بن محمّد (ع) شنیدم که مى ‏فرمودند: کسى که قبر حضرت امام حسین (ع) را در ماه رمضان زیارت کند و در راه فوت شود در معرض عتاب و خطاب او را نیاورده و نسبت به اعمالش محاسبه صورت نگرفته بلکه، به او گفته مى‏شود: داخل بهشت شو در حالى که در امان هستى‏.

4-2.عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ فَیْضِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ زِیَارَهِ الْحُسَیْنِ (ع) فَقِیلَ لَهُ هَلْ فِی ذَلِکَ وَقْتٌ أَفْضَلُ مِنْ وَقْتٍ فَقَالَ زُورُوهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ فِی کُلِّ وَقْتٍ وَ فِی کُلِّ حِینٍ فَإِنَّ زِیَارَتَهُ (ع) خَیْرُ مَوْضُوعٍ فَمَنْ أَکْثَرَ مِنْهَا فَقَدِ اسْتَکْثَرَ مِنَ الْخَیْرِ وَ مَنْ قَلَّلَ قُلِّلَ لَهُ وَ تَحَرَّوْا بِزِیَارَتِکُمُ الْأَوْقَاتَ الشَّرِیفَهَ فَإِنَّ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَهَ فِیهَا مُضَاعَفَهٌ وَ هِیَ أَوْقَاتُ مَهْبِطِ الْمَلَائِکَهِ لِزِیَارَتِهِ قَالَ فَسُئِلَ عَنْ زِیَارَتِهِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ مَنْ جَاءَهُ (ع) خَاشِعاً مُحْتَسِباً مُسْتَقِیلًا مُسْتَغْفِراً فَشَهِدَ قَبْرَهُ فِی إِحْدَى ثَلَاثِ لَیَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَوَّلِ لَیْلَهٍ مِنَ الشَّهْرِ وَ لَیْلَهِ النِّصْفِ وَ آخِرِ لَیْلَهٍ مِنْهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ خَطَایَاهُ الْحَدِیثَ وَ فِیهِ ثَوَابٌ جَزِیلٌ[9]

از امام باقر (ع) درباره زیارت امام حسین (ع) پرسیده شد و عرض کردند: آیا در مورد زیارت ایشان، زمانی برتر از زمانی دیگر وجود دارد؟ فرمودند: زیارت کنید ایشان را که دود خداوند بر او باد؛ در هر زمان و هر آنی. چراکه زیارت ایشان بهترین چیز است، پس هر که بیشتر مبادرت به آن کند، در نتیجه خیر بیشتری جمع نموده و هر که کمتر، پس برایش کمتر است (از خیر) و انتخاب کنید برای زیارتتان ایام و اوقات شریفه و مبارک را. چراکه اعمال نیک در آن اوقات مضاعف‌اند و آن زمان‌ها هنگامه نزول ملائکه برای زیارت ایشان است. سپس از زیارت ایشان در ماه رمضان سؤال شد. در پاسخ فرمودند: هرکه نزد ایشان بیاید در حالی که خاشع و شکیبا و امیدوار به پاداش باشد و اظهار پشیمانی کند و طلب آمرزش نماید و در این حال نزد قبر ایشان حاضر شود؛ در یکی از شب‌های از ماه رمضان که شب اول و نیمه و شب آخر ماه باشند؛ گناهان و خطاهایش از او ساقط می‌گردند (و ادامه حدیث که در آن ثواب‌های زیادی آورده شده)

کسی که زیارت نماید حسین (ع) را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبی است که امید می‌رود شب قدر باشد و در آن شب هر امری تقدیر و جدا می‌شود، بیست‌وچهار هزار ملک و نبی او با او دست می‌دهند (مصافحه می‌کنند) که تمامی آن‌ها از خداوند اجازه زیارت حسین (ع) را در آن شب طلب می‌نمایند 

 2-5. عَنْ زَیْدٍ أَبِی أُسَامَهَ عَنْ أَبِی عبدالله (ع) قَالَ فِی هَذِهِ الْآیَهِ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ قَالَ هِیَ لَیْلَهُ الْقَدْرِ یُقْضَى فِیهَا أَمْرُ السَّنَهِ إِلَى أَنْ قَالَ وَ هِیَ فِی الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَمَنْ أَدْرَکَهَا أَوْ قَالَ شَهِدَهَا عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع) یُصَلِّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ أَوْ مَا تَیَسَّرَ لَهُ وَ سَأَلَ اللَّهَ الْجَنَّهَ وَ اسْتَعَاذَ بِهِ مِنَ النَّارِ آتَاهُ اللَّهُ مَا سَأَلَ وَ أَعَاذَهُ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ الْحَدِیثَ وَ فِیهِ ثَوَابٌ عَظِیمٌ[10]

 امام صادق (ع) ذیل آیه فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیم‏[11] (در آن شب هر امرى بر اساس حکمت (الهى) تدبیر و جدا مى‏ گردد) فرمودند: آن شب قدر است که در آن امور سال تقدیر و قضا می‌شود تا اینکه فرمودند: و آن شب (شب قدر) در ده شب پایانی ماه رمضان است. هرکس آن را درک کند (اینکه فرمود حاضر شود) نزد قبر حسین (ع) و نزد ایشان دو رکعت یا هرچه می‌تواند نماز گزارد، از خداوند بهشت را طلب نماید و به او از آتش پناه ببرد؛ خداوند آنچه را طلب نموده به او بدهد و از آنچه پناه خواسته، پناه دهد (و ادامه حدیث که در آن ثواب بسیاری آورده شده)

 2-6. عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی (ع) فِی حَدِیثٍ قَالَ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ (ع) لَیْلَهَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ هِیَ اللَّیْلَهُ الَّتِی یُرْجَى أَنْ تَکُونَ لَیْلَهَ الْقَدْرِ وَ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ صَافَحَهُ أَرْبَعَهٌ وَ عِشْرُونَ أَلْفَ مَلَکٍ وَ نَبِیٍّ کُلُّهُمْ یَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِی زِیَارَهِ الْحُسَیْنِ (ع) فِی تِلْکَ اللَّیْلَهِ[12]

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام محمدتقی (ع) در حدیثی نقل نموده که فرمودند: کسی که زیارت نماید حسین (ع) را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبی است که امید می‌رود شب قدر باشد و در آن شب هر امری تقدیر و جدا می‌شود، بیست‌وچهار هزار ملک و نبی او با او دست می‌دهند (مصافحه می‌کنند) که تمامی آن‌ها از خداوند اجازه زیارت حسین (ع) را در آن شب طلب می‌نمایند.

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عبدالله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عبدالله رَحِمَکَ اللَّهُ یَا أَبَا عبدالله لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ شَرِکَ فِی دَمِکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِکَ فَرَضِیَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْ ذَلِکَ بَرِی‏ء[13]