وفات حضرت ام کلثوم (س)
جناب ام کلثوم (س)، چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند.[1] پدرشان مولى الموحدین امیرالمؤمنین (ع) و مادرشان حضرت زهراى مرضیه (ع) است.[2]
صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه می‌فرماید: امیرالمؤمنین (ع) آن مخدره را به عون بن جعفر طیار تزویج نمودند.[3]
آنچه در مورد ازدواج ام کلثوم (ع) با غیر عون بن جعفر نقل شده از بافته‌های مخالفین است. آن حضرت در واقعه جان‌سوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین (ع) و اهل بیت و اصحابشان در کنار خواهرشان حضرت زینب (ع) از بانوان و یتیمان محافظت می‌نمود و اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جان‌سوز است.
پس از عاشورا که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند. خطبه آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعاى آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثیه‌های حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد.
سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلى پر از غم و اندوه در مصائب کربلا بالأخص شهادت سید الشهداء (ع) رحلت نمود و در مدینه منوره دفن شد. به قولى رحلت آن حضرت در آخر ماه جمادى الثانى بوده است.[4]
