ورود اهل بیت (ع) به شام[1]

با رسیدن خبر نزدیک شدن اسراى اهل بیت (ع) به دمشق ، یزید دستوراتى صادر کرد:

1.تاجى جواهر نشان و تختى مرصع به سنگ‌هاى قیمتى آماده کنند.
2.بزرگان هر صنف با کمک یکدیگر شهر را در کمال زیبایى زینت نمایند.
3.تمام اهل شهر لباس‌هاى زینتى بپوشند و خود را بیارایند.
4.همگى در معابر رفت و آمد نموده، به یکدیگر تبریک بگویند.
5.پس از آمادگى کامل با طبل و شیپور به استقبال اسرا بروند.
6.جارچیان در شهر جار بزنند: سرهاى بریده و زنان و اطفال کسانى بر شهر وارد مى‌شوند که به قصد براندازى حکومت عازم عراق بود‌ه‌اند، ولى عامل خلیفه یعنى ابن زیاد آنها را کشته است. هر کس خلیفه را دوست دارد امروز شادى نماید.
شامیان پست نیز کوتاهى نکرده بر فراز بام‌ها بیرق‌هاى رنگارنگ برافراشتند و در هر گذرى بساط شراب پهن کردند. نغمه آوازه‌خوانان بلند بود، و مردم دسته دسته به سوى دروازه کوفه در دمشق مى‌رفتند و عده‌اى از شهر خارج شده بودند. این در حالى بود که اهل بیت مصیبت‌زده و داغدار پیامبر (ص) را - که جبرئیل امین پاسبان حریم محترمشان بود - همراه با نیزه‌داران تازیانه به دست و بى‌رحم وارد دروازه ساعات کردند. آن نابخردان پست همینکه جمع نورانى اسرار را دیدند زبان به جسارت گشودند. در آن شهر چه گذشت و با آن بزرگواران چه کردند قلم را یارى نوشتنش نیست[2].