ابن ‌تیمیه در حوزه عاشوراپژوهی حداقل به سه تحریف بزرگ دست زده است:

1. قیام امام حسین (ع) را شورشی کور خوانده

2. بنی‌امیه به‌ویژه یزید بن‌ معاویه را از فاجعه عاشورا مبرا پنداشته

3. کشندگان امام حسین (ع) و یارانش را، نه یزید و شامیان که مردم کوفه و شیعیان انگاشته است.

در این گفتار با توجه به سه روایت متفاوت از عاشورا (1. روایت بنی‌امیه؛ 2. روایت بنی‌عباس؛ 3. روایت آل‌علی) به نقد و بررسی این تحریفاتی که ابن‌ تیمیه بنیان گذاشته، به تفصیل پرداخته شده است.

واقعه عاشورا از جنبه‌های مختلفی بررسی و مطالعه شده و با این حال زوایای مبهمی از آن دغدغه پژوهشگران این عرصه است. از جمله این جنبه‌ها واکاوی هدف و فلسفه قیام حسینی است و رد یا اثبات آرای مطرح در این مسئله نیازمند فهم چگونگی این رویداد مهم خواهد بود. بخشی از این چگونگی به شناخت تجهیزات به کار رفته در این رخداد خونبار مربوط  می‌شود و دستیابی به کمّیت و کیفیت جنگ‌افزارهای موجود در اردوی حسینی می‌تواند شاهدی بر مقصد و مقصود جنگاوران باشد.

در جنگ عاشورا سپاه عمربن‌سعد آب فرات را بر خیمه گاه امام حسین (ع) بستند. دسترسی به آب برای امام حسین (ع) و یارانشان سخت شد. در عاشورا عطش و تشنگی بر امام حسین (ع) و یاران با وفای ایشان غالب گشت. بررسی وقوع این شرایط تشنگی را در ادامه بخوانید.

یکی از جنبه‌های عظمت عاشورا همراهی اهل بیت امام حسین (ع) در کربلا است. در میان اهل بیت امام حسین (ع) می‌توان نام و نشانی از دو همسر ایشان یافت البته در مورد همسران ایشان بین مورخان اختلاف است چراکه بعضی از منابع دسته اول حضور برخی از همسران را تأیید نمی‌کند.

  در صبح روز عاشورا امام حسین (ع) برای جنگ با لشگر ابن سعد فرمانده‌‌هان و آرایش نظامی خود را مشخص کردند.

عبارت مطرح شده در پرسش، در کتاب‌های دست اول در زمینۀ تاریخ کربلا، از جمله لهوف مرحوم سید بن طاووس وجود ندارد؛ امّا در تذکره الشهداء ملا حبیب‌الله کاشانی که از کتاب‌های متأخر است، آمده است.

جزئیات بعضی از وقایع را می‌توان از قراین دریافت، قراین می‌تواند توصیفاتی باشد که ناظرینِ واقعه به آن اشاره می‌کنند برای مثال ما از سخنان حضرت زینب نحوه به شهادت رسیدن امام حسین (ع) را متوجه می‌شویم.

برخی ذاکرین محترم به دلیل عدم مطالعه در ذکر مصیبت‌های خود مطالبی را بیان می‌کنند که متاسفانه از پشتوانه تاریخی درستی برخوردار نیستند.

در روز عاشورا امام حسین از حضرت زینب (س) پیراهنی کهنه خواست تا در صورت شهادت آن را غارت نکنند. برخی معتقدند حضرت زینب (س) پیراهن حضرت یوسف (ع) را در آن لحظه به امام تحویل دادند. در ادامه درباره اینکه این پیراهن همان پیراهن حضرت یوسف (ع) است یا نه بحث خواهیم کرد.

بخشی از یاران امام حسین (ع) در واقعه عاشورا افراد بنی هاشم بودند که از این تعداد 5 و یا 7 نفر آنان فرزندان حضرت علی (ع) هستند.