توجه به کنش‌های زبانی رایج در هر دوره تاریخی، می‌تواند آگاهی‌های نوینی را از آن عصر بازنماید. از همین رو، بهره‌گیری از دانش زبان‌شناسی، خاصه زبان‌شناسی کاربردی، در مطالعات تاریخی اسلام راه‌گشای بسیاری از مسائل مطرح در این حوزه می‌تواند باشد. بر این پایه و‌ بسان نمونه‌ای از تعامل بینارشته‌ای، در مطالعه پیش رو با محوریت کاربست نگاه گفتمانی خواهیم کوشید روند رویارویی دو گفتمان علوی و اموی را بازشناسیم. بنا است نشان دهیم که با واکاوی متن خطبه‌های ایراد شده توسط دو گروه اجتماعی با ایدئولوژی رقیب، می‌توان ظرفیت مباحث نظری گفتمان در زبان‌شناسی را برای شناخت نقاط مبهم تاریخ وقایع پس از عاشورا نیز به کار گرفت.

امام حسین (ع)، مظهر عزت و افتخار توحیدی و انسانی است و قیام و نهضت او مصداق بی‌نقص خودباوری، کرامت، نیرومندی و استواری یک انسان واقعی و الگوی تمام عیار برای بینش‌ها، منش‌ها و کنش‌های فردی و اجتماعی به شمار می‌آید. در این مقاله سعی کردیم 50 کتاب با نگرش اندیشه سیاسی به عاشورا، معرفی کنیم.

در موضوع قیام حسینی غالب اهل سنت جزء موافقان و تأیید کنندگان قیام حسینی هستند.این نگرش و دیدگاه در آثار و تألیفات مصلحان و متفکران و نواندیشان اثرگذار اهل سنت چون: سید قطب، ابوالحسن ندوی،‌ محمد غزالی و مودودی و نویسندگانی چون طه حسین، ‌عبدالله علایلی،‌ محمود العقاد و جز این‌ها به روشنی و برجستگی هر چه تمام‌تر دیده می‌شود.

در قرن ‌اخیر، خصوصا پس ‌از پیدایش ‌احزاب‌ و نهضت‌های ‌سنی‌ مذهب، امام حسین (ع) ‌برای ‌نوگرایان‌‌ و پیروان ‌احزاب‌ چپ، اهمیت زیادی یافته ‌است. آنان، عاشورا و شهادت امام (ع) را یک حادثه کوچک و بی‌هدف که بدون دخالت حاکم اموی اتفاق افتاده باشد، نمی‌دانند، بلکه‌ آن را برخورد روشنی بین دو دیدگاه و ایدئولوژی‌ نسبت‌ به‌ سرنوشت ‌طبقات ‌محروم‌ و ستمدیده جامعه می‌دانند.

در موضوع قیام حسینی غالب اهل سنت جزء موافقان و تأیید کنندگان قیام حسینی هستند و بر این باورند که قیام امام حسین (ع) و خاندان و یارانش بر حق و صحیح بوده است. از بین قدمای این گروه می‌توان به ابن‌عماد، تفتازانی، ابن‌جوزی و در سده اخیر به نواندیشان اهل سنت اشاره کرد. 

در موضوع قیام حسینی غالب اهل سنت جزء موافقان و تأییدکنندگان قیام حسینی هستند و بر این باورند که قیام امام حسین (ع) و خاندان و یارانش بر حق و صحیح بوده است. از بین قدمای این گروه می‌توان به ابن‌عماد، تفتازانی، ابن‌جوزی و در سده اخیر به نواندیشان اهل سنت اشاره کرد. البته می‌توان عده‌ای دیگر را که راه میانه در پیش گرفته‌اند، تحت عنوان میانه‌روها یا موافقان محتاط دانست که ضمن بر حق دانستن امام حسین (ع) و قیامش، مقصر بودن یزید و نکوهش او را نمی‌پذیرند. هر دو گروه برای نظرگاه خود دلایلی دارند که در این مجال به بررسی و تحلیل نظر گروه اول که نظر اکثر اهل سنت است، پرداخته می‌شود.

چندی پیش، زمانی که خانم شادی صدر، در صفحه اینستاگرام خود، تصویری منتشر کرد، بسیاری از کاربران نتوانستند تحمل کنند و حساسیت‌های زیادی را در بین مردم ایجاد کرد. 

در این نوشتار، سعی در تبیین و تحلیل این رفتار و واکنش‌های بسیاری از مردم داریم.

کتاب حسین وارث آدم کتابی است که توسط دکتر شریعتی نوشته شده است. نظرات مختلفی راجع به دیدگاهی که ایشان در این کتاب بیان کردند وجود دارد شهید مطهری هم دیدگاهی انتقادی به این کتاب دارد که در زیر آورده شده است.

بازشناسی تفکر سیاسی- مذهبی نیروهایی که در مقابل قیام امام حسین (ع) صف آرایی کردند و به روش‌های مختلف در شکست آن سهیم بودند، از موضوعات مهمی است که می تواند در شناخت دقیق این برهۀ بسیار حساس تاریخ تشیع راه‌گشا باشد. این مقاله با ارائۀ برخی ادله و شواهد، حاکمیت تفکر عثمانی را بر این نیروها چه در کوفه و چه در کربلا نشان داده است.

در این مقاله به نقل گفتارى از نوابغ مذهبی، علمی و سیاسی جهان درباره حضرت سیدالشهداء (ع) و فداکاری بی‌سابقه‌ای که آن حضرت در راه حمایت از حق و عدالت انجام داده‌اند، می‌پردازیم.
مطالبی که گاه حیرت خواننده را در پی دارد که نویسنده ای غیر مسلمان این چنین تحت تاثیر حرکت امام حسین (ع) قرار گرفته است.